نقل از ایسنا، کمتر از یک هفته از تودیع رسمی سیدعباس صالحی میگذرد و اگرچه بازار گمانهزنی برای تغییر معاونهای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داغ است، تاکنون هیچ انتصابی رخ نداده است. یکی از مهمترین معاونتهای وزارت تحت اختیار صالحی سازمان سینمایی است که رییس آن، محمد خزاعی مسئولیت دبیری جشنواره چهل و سوم فیلم فجر را نیز برعهده دارد و پیشبینی میشود که حتی در صورت جابجایی در ریاست سازمان سینمایی او به کار خود در جشنواره فجر ادامه دهد. خزاعی شامگاه گذشته، جمعه ۲۳ شهریورماه در گفتوگویی با بهروز افخمی – فیلمساز و مجری برنامه هفت – علاوه بر پاسخ به این سوال درباره عملکرد خود در سینما و برخی اتفاقهای حاشیهای صحبت کرد؛ اتفاقهایی که او بابت برخی واکنشها دلخور است و تاکید کرد حاشیهسازانی را که برخوردی شخصی با او و خانوادهاش داشتند نمیبخشد. خزاعی دبیر جشنواره فجر باقی میماند؟ محمد خزاعی درباره احتمال ماندن خود در سازمان سینمایی گفت: گاهی فکر میکنم که ما مانند میوههای رسیدهی درخت هستیم که اگر به موقع چیده نشویم زیر دست و پا له می شویم. معتقدم آقای وزیر خودشان باید درباره معاونانشان تصمیم بگیرند. خودم دلم برای عرصه فیلمسازی و تهیهکنندگی تنگ شده است و به عقیده من هرکسی هر کجا هر وظیفهای دارد باید به خوبی آن را انجام دهد. من کارمند وزارت ارشاد هستم و طبیعتا در گوشهای از وزارت ارشاد مشغول خدمت خواهم ماند. التبه من نیامده بودم که دبیر جشنواره فجر باشم اما در سال پایانی با آقای اسماعیلی (وزیر ارشاد پیشین) به این نتیجه رسیدیم که دبیر دوره آخر جشنواره فجر در دولت سیزدهم من باشم. طبیعتا اگر رییس سازمان سینمایی نباشم باید دبیری جشنواره فجر را هم به رییس بعدی واگذار کنم تا آنها نیز برنامهریزی خودشان را داشته باشند. خزاعی چطور رییس سازمان سینمایی شد و دغدغههایش در شروع کار چه بود؟ او افزود: سه سال پیش از دفتر آقای اسماعیلی با من تماس گرفتند. ایشان گفتند که از ابتدا شما برای این پست مدنظر من بودید. من گفتم که باید کمی فکر کنم. گفتم که من ۲۵ سال در سینما هستم و کاملا میدانم که چه اتفاقی برای مدیران سینمایی رخ میدهد. معمولا در ابتدا با تیترهای خوب شروع میکنیم و در انتها بسیار تیترهای تندی میزنند. استخاره گرفتم و استخاره بسیار خوب آمد. از آقای اسماعیلی تشکر میکنم زیرا بسیار از ما حمایت کردند. در ابتدا غیر از بحث کرونا فکر میکردم مشکل دیگری نداشته باشیم و درباره دغدغههای دیگر فکر میکردم اما فکر نمیکردم که با مشکلات عدیدهای مواجه شویم. روز ششم و هفتم مدیریت من این تیتر که ۵۰ فیلم توقیف است، فضا را بههم ریخت. در ابتدا مشکل فیلم «گشت ارشاد» را حل کردیم و بعد فیلم «چپ راست». بیکاری سینماگران و سینماهای تعطیل مشکلات بعدی ما بودند. به جشنواره بینالمللی فیلم فجر رسیدیم و تقریبا هنوز با کرونا درگیر بودیم. با مسئولیت وزارت ارشاد ما توانستیم ظرفیت بیشتری ایجاد کنیم. پس از آن با مشکل خانم نوشین معراجی مواجه شدیم (بابت صحبت درباره ازدواج سفید در نشست خبری جشنواره فجر) و جریان عجیبی ایجاد شد. پس از آن با اکران نوروزی فیلم آقای مهرجویی برخورد کردیم. من احساس کردم که این فیلم در اکران نوروزی د
یده نمیشود و میخواستیم که این فیلم پس از نوروز بهتر دیده شود. من خودم با آقای مهرجویی تماس گرفتم و گفتم که نگران چیزی نباشید.
از بیانیهها و التهابات تا آرامش در مهر ۱۴۰۲
فهمیدیم که فیلم آقای سعید روستایی در جشنواره کن پذیرفته شده است. فیلم را تماشا کردیم و اصلاحات را گفتیم و ایشان با اصلاح فیلم در جشنواره شرکت کردند. همزمان با آن ما جریان «تفنگت را زمین بگذار» را داشتیم. عده ای از فیلمسازان به این بیانیه به چشم یک بیانیه صنفی نگاه کرده بودند و ما بسیار تلاش کردیم تا مشکل فیلمسازان را حل کنیم. مساله بعدی جریان سال ۱۴۰۱ بود و یک مقداری افراد حوزه فرهنگ و هنر در این جریان نقش کلیدی داشتند. عدهای جشنواره های فجر را در آن زمان تحریم کردند. من بزرگترین دیکتاتوری رسانه را در آن زمان تجربه کردم و اگر یک هنرمند از جشنواره فجر حمایت میکرد آن فرد را ترور شخصیتی میکردند. خزاعی بیان کرد: ما در ایام جشنواره فیلم فجر چهار ستاد داشتیم. جشنواره فیلم کوتاه تهران نیز پس از این التهابات برگزار شد و بسیار سخت بود. ما تا مهر ماه سال ۱۴۰۲ درگیر جریانهای امنیتی هنرمندان و مشکلات مختلف سینما بودیم. مهر ۱۴۰۲ تازه توانستیم با یک آرامشی افق و چشماندازهای خودمان را بررسی کنیم که متاسفانه با شهادت آقای رئیسی مواجه شدیم.